FEITEN EN FABELS OVER ROOS

Specialisten schatten dat ongeveer 40% van de bevolking wordt geconfronteerd met roos, sommige statistische gegevens zeggen zelfs 50%. Het komt veel vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Het verschijnt meestal tijdens de puberteit of later, rond de veertig.

SYMPTOMEN

Roos is een hoofdhuidaandoening die gemakkelijk is te diagnosticeren is, omdat de symptomen niet moeilijk te herkennen zijn. De meest voorkomende hiervan zijn het verschijnen van fijne schilfers op de hoofdhuid (de bekende "witte schilfers" die op de schouders vallen) en jeuk. Er zijn verschillende soorten roos. De eerste is gewone roos. Het wordt gekenmerkt door het verschijnen van droge, witte schilfers als gevolg van overmatige schilfering van de opperhuid. In meer ernstige gevallen kunnen droge, witte hyperkeratotische korstjes op de hoofdhuid worden waargenomen. Het tweede type wordt vette roos genoemd. Dan hebben we te maken met aanhoudende jeuk, ontsteking van de hoofdhuid en schilfers. Een ander kenmerk van deze variëteit is sterke seborroe, die naast het hoofd ook het gebied rond het voorhoofd, de wenkbrauwen en het buitenoor bedekt.

OORZAKEN VAN ROOS

De schimmel Malassezia globosa is verantwoordelijk voor de vorming van deze "witte vlokken" op de hoofdhuid . De naam komt van de naam van de dokter J. Malassez, die erin slaagde een verband te vinden tussen de aanwezigheid van deze schimmel op de huid en overmatig schilferen van de huid. Er zijn een aantal redenen die het uiterlijk van roos bepalen. De eerste is een extreem droge huid (meestal in de winter, bij verblijf in verwarmde kamers). Je haar te weinig wassen is ook belangrijk. Dan worden de opgehoopte talg en dode huidcellen niet tijdig verwijderd. Psoriasis gaat vaak hand in hand met roos. Het wordt gekenmerkt door het feit dat dode huidcellen zich daarbij in grote aantallen ophopen, zowel op de hoofdhuid als op de ellebogen en knieën. Het komt ook voor dat roos gelijktijdig optreden met eczeem - oppervlakkige dermatitis.

COSMETICA

Een veelgemaakte fout (vooral door vrouwen) is het overmatig gebruik van cosmetische producten voor haarstyling. Wanneer hun laagje tijdens het wassen niet goed wordt uitgespoeld, kan er roos op de hoofdhuid ontstaan. Een vergelijkbare situatie doet zich voor bij overgevoeligheid voor een van de ingrediënten van verzorgingsproducten (meestal haarkleurmiddelen). Volgens trichologen zijn ook gevoeligheid voor allergieën, onvoldoende persoonlijke hygiëne en een stressvolle levensstijl belangrijk. Een dieet met weinig zink en alcohol kunnen ook bijdragen aan het ontstaan ​​van roos. Trichologen en dermatologen zijn het erover eens dat roos vaak gepaard gaat met andere ziekten . De meest genoemde zijn: pancreatitis, diabetes, hepatitis C en AIDS. Het is ook niet ongebruikelijk bij patiënten met epilepsie, het syndroom van Down, de ziekte van Parkinson en depressie.

BEHANDELING VAN ROOS

De behandeling van roos, kan zeer goede resultaten opleveren. Gewoonlijk raadt Hairdoctors het gebruik van anti-roos shampoos, zalven en lotions aan. De meest voorkomende werkzame stoffen zijn: ketoconazol (met antioxiderende en ontstekingsremmende eigenschappen), seleniumsulfide (reduceert de groei van schimmels, vermindert jeuk, roodheid van de hoofdhuid en overmatig vervellen), flutrimazol (werkt effectief bij gist en schimmel schimmels) en zinkpyrithion. Het is niet ongebruikelijk dat deze preparaten biozwavel bevatten, wat het werk van de talgklieren normaliseert. Wanneer de ziekte echter een sterk of chronisch beloop heeft, zijn steroïden, salicylzuur en zwavelverbindingen de belangrijkste middelen om het te bestrijden. De patiënt moet er ook op worden gewezen dat het, nadat de symptomen zijn verdwenen, nog steeds nodig is om passende maatregelen.

LEVENSSTIJL

Patiënten moeten er ook aan denken om enkele veranderingen in hun levensstijl aan te brengen . Het wordt aanbevolen om uw hoofd regelmatig te wassen en het gebruik van haarstylingcosmetica te beperken . Het is ook de moeite waard om een ​​dieet te introduceren dat veel ingrediënten bevat die rijk zijn aan zink, vetzuren en B-vitamines. Laten we ook niet vergeten dat stress de afschilfering van de opperhuid verhoogt. Het is daarom de moeite waard om dit zoveel mogelijk te vermijden of om ontspanningstechnieken te gebruiken. Er zijn veel meningen over roos, zowel waar als onwaar. Het is daarom de moeite waard om de meest populaire te analyseren. Je hoort vaak dat het wassen van je haar in te heet water roos kan veroorzaken of de symptomen kan verergeren. Dit klopt, want het verstoord de hydrolipidenbalans van de opperhuid. We moeten niet met nat haar naar bed gaan , omdat het de verspreiding van schimmels bevordert, inclusief schimmels die roos veroorzaken. Na zware lichamelijke inspanning moeten we ons haar echter wassen, omdat een bezwete huid gevoeliger is voor roos.

ROOSBEHANDELING - MYTHEN

Er zijn echter ook enkele mythen over roos. De eerste betreft de jeuk die optreedt. Het krabben van de hoofdhuid zal in dit geval niet de verwachte verlichting brengen, zoals sommigen geloven. Het kan irritatie verhogen en bijdragen aan haarbreuk en -uitval. Het is ook niet waar om te zeggen dat roos alleen voorkomt bij mensen die niet om persoonlijke hygiëne geven. Om de eerste symptomen van de ziekte te elimineren, kan het voldoende zijn om een ​​trichologische antiroosshampoo. Bij chronische of ernstige aandoeningen zal het echter nodig zijn om een ​​tricholoog te bezoeken die zal helpen bij het kiezen van de juiste trichologische therapie.