SEBORROÏSCHE DERMATITIS

Seborroïsch eczeem of seborroïsche dermatitis is een atypische vorm van eczeem met roodheid en droge of vette schilfering van de huid op plaatsen waar veel talgklieren zitten. Deze schilfers geven vaak aanleiding tot schimmelgroei. Seborroïsch eczeem komt voornamelijk voor op de hoofdhuid.

Seborrheic dermatitis is een van de moeilijkste trichologische ziekten. Natuurlijk kan het mild zijn, maar ook heel ernstig. Deze ziekte komt vaak terug en het beloop is vaak chronisch. Mensen van wie de talgklieren te veel talg produceren, hebben de meeste kans om aan dit soort ontstekingen te lijden. Het gebeurt echter ook bij mensen met een normale huid of kinderen. Naast mensen van wie de huid te veel talg aanmaakt, lopen ook mensen in de puberteit risico. Volgens statistieken treft deze ziekte vaker mannen dan vrouwen. Tussen 1 en 3% van de bevolking lijdt aan seborroïsch eczeem tussen de 18 en 40 jaar.

DIAGNOSE VAN SEBORRHEIC DERMATITIS

De diagnose van seborrheic dermatitis is vrij eenvoudig, aangezien het algemene symptoom het verschijnen van jeukende, rode vlekken met gele, olieachtige schilfers is. Dergelijke veranderingen kunnen, afgezien van de hoofdhuid, verschijnen op het voorhoofd, achter de oren, op de neusgaten en rond de wenkbrauwen. Af en toe verschijnen laesies in de oksels, borst en lies.

OORZAKEN VAN SEBORRHEIC DERMATITIS

De oorzaken van seborrheic dermatitis worden niet volledig begrepen. Zoals hierboven vermeld, treft het meestal mensen met een overproductie van talg, daarom gaan veel specialisten ervan uit dat dit de belangrijkste factor is.

De volgende reden is te veel micro-organismen - gisten, schimmels van de Malassezia -familie . Maak je geen zorgen, deze schimmels komen ook voor op een gezonde hoofdhuid. Daarom kunnen we niet beweren dat deze ziekte mensen treft die niet om persoonlijke hygiëne geven, omdat de oorzaak van deze ziekte de microbiële onbalans van de opperhuid is. Gisten produceren bepaalde giftige stoffen tijdens het metabolisme. Het lichaam, dat zich wil verdedigen tegen schimmels, veroorzaakt ontstekingen. Het gevolg hiervan is de afscheiding van meer talg, wat resulteert in meer gisten die zich voeden met deze lipiden.

FACTOREN DIE DE KANS OP ZIEK WORDEN VERGROTEN

Seborrheic dermatitis wordt bevorderd door overproductie van hormonen (vooral androgenen) en immunologische stoornissen. Het vermijdt ook mensen die worden blootgesteld aan ernstige stress en stoornissen van het lipidenmetabolisme niet.

Oververhitte kamers met airconditioning kunnen ook de ontwikkeling van de ziekte bevorderen. Seborrheic dermatitis verergert in de herfst en winter. Veel experts beweren dat de factor die leidde tot het verschijnen van seborroïsch eczeem bij mensen van wie het talg normaal wordt afgescheiden, huidirritatie is door cosmetica of vervuilde lucht.

GEVOLGEN VAN HET BAGATELLISEREN VAN DE ZIEKTE

Afschilfering van de opperhuid, ontstekingen en overtollig talg leiden tot de vorming van een vette, droge laag op het hoofd, die doet denken aan wiegkap. In dit stadium, als de hoofdhuid niet goed wordt behandeld, neemt het haar geen zuurstof op, dus het is alsof het stikt onder een laag olieachtige korst. En nieuw haar kan er niet doorheen. Hoe langer seborrheic dermatitis onbehandeld blijft, hoe meer haaruitval kan veroorzaken, wat leidt tot diffuse alopecia. Gelukkig is deze vorm van kaalheid omkeerbaar. Wanneer de patiënt de huid geneest en vakkundig verzorgt, en de levensstijl verandert, wat een factor kan zijn in het ontstaan ​​van de ziekte, groeit het haar terug.

VECHT TEGEN SEBORRHEIC DERMATITIS

De strijd tegen seborrheic dermatitis is een individuele zaak. Het hangt allemaal af van het huidtype, de ernst en de symptomen van de patiënt. Het beïnvloedt ook of alleen de hoofdhuid is "geïnfecteerd" of dat de ziekte zich verspreidt naar andere delen van het lichaam.

Het wordt ook aanbevolen om een ​​tricholoog te raadplegen. Tijdens het consult zal hij de meest effectieve behandeling voor een bepaalde persoon selecteren. Scrubs, shampoos, crèmes en lotions worden voornamelijk gebruikt voor dit type ziekte. De patiënt moet oppassen dat hij de huid niet krabt, aangezien irritatie en krassen kunnen optreden.